donderdag 4 maart 2010

Wilde zwijnen op de Veluwe

De zoogdiervereniging heeft 2010 uitgeroepen tot het jaar van het wild zwijn. Volgens de vereniging kan het wild zwijn wel wat extra aandacht krijgen. Daar ben ik het volledig mee eens. Het wild zwijn is een van mijn favoriete zoogdieren die je hier op de Veluwe kan tegenkomen. Toch zijn er een heleboel mensen die ze nog nooit zijn tegengekomen. Waarschijnlijk komt dit doordat de mensen het wild zwijn vaak onderschatten. Met name hun gehoor en reuk is zeer goed ontwikkeld en buiten dat is het wild zwijn vaak actief zodra het donker wordt. Op plekken met weinig verstoring zul je het wild zwijn ook overdag kunnen waarnemen mits je rekening houd met de windrichting en geen geluid maakt.
Zeugen leven met hun kroost in familiegroepen die we een rotte noemen. De leefwijze is sociaal met een duidelijk matriarchale rangorde. In deze groep leven alleen vrouwelijke dieren en wat mannelijke biggetjes die nog in deze rotte geaccepteerd worden tot ze geslachtsrijp zijn. Dit is bij het wilde zwijn al heel snel. Zodra dit het geval is verlaat het jonge mannetje de rotte, vrijwillig of gedwongen en gaat een solitair leven leiden.
De volwassen mannetjes (keilers) gaan in de paartijd op zoek naar de zeugen en leveren soms keiharde gevechten met andere keilers. Hierbij proberen ze elkaar te verwonden met hun slachttanden (houwers). Al voor de paartijd ontwikkelen de keilers een dikke laag onderhuids bindweefsel op de schouders en zijkant van de borst. Dit beschermt ze goed tegen de aanvallen van hun concurrent. Met een overvloed aan speeksel smeren de keilers dit aan de bomen om zo hun territorium duidelijk te maken.
Wilde zwijnen eten voornamelijk gras, maar eikels en beukennootjes zijn favoriet.
Het fotograferen van wilde zwijnen is een leuke en spannende bezigheid. Vanuit zelfgemaakt schuilhutten wacht ik de varkens op langs hun wissels of plekken waar ze graag komen eten. Het zijn lange uren in de schuilhut, maar iedere keer is het weer spannend als je het geritsel hoort van de wilde zwijnen en ze wel eens tot een meter voor je hut lopen zonder dat ze weten dat je er bent.
Wilde zwijnen in de sneeuw fotografeer ik het liefst. Het contrast tussen hun dikke zwarte wintervacht en de witte sneeuw vind ik prachtig.









Geen opmerkingen:

Een reactie posten