Marokko in het voorjaar

In 2011 zijn Anja en ik begin mei naar Marokko geweest, auto gehuurd in Casablanca en 9 dagen rondgetrokken. Via Marrakesh en Ouarzazate zijn we gereden naar de mooie woestijnduinen van Erg Chebbi, dicht bij de grens van Algerije.

Wij begonnen onze trip in de Atlas, mooi weer en besneeuwde toppen

Atlas gebergte

Typische bewoner van de hooggelegen gebieden is de Strandleeuwerik

Water is er niet in overvloed dus ieder klein meer herbergt veel vogels, uiteraard nu in de broedtijd erg actief en opvallend

Steltkluut

Marmereend

Maar zoals gezegd is water zeldzaam en kom je ook veel vogels tegen in de onherbergzame gebieden in het binnenland

De groene Bijeneter hier genietend van de zon, in de ochtend was het in dit jaargetijde nog erg koud

Van de 8 soorten tapuiten die we hebben gezien, hier de Woestijntapuit

En een roepend vrouwtje Roodstuittapuit

En dicht in de buurt van haar een ons scherp in de gaten houdend mannetje Roodstuittapuit

Een van de soorten welke wij erg graag wilden zien was de Temmincks Strandleeuwerik, mooie schutkleur als ze door de steenwoestijn lopen, moeilijk te ontdekken maar gelukkig was het in deze tijd dat ze veel zongen en voor zonsopskomst hoorde je ze al overal zingen bij Boumalne.

Onderweg twee duiven die hun naam eer aan deden:

Tortelduiven 

Uiteindelijk gearriveerd bij Merzouga en daar de schitterende duinen in de woestijn, hier tegen zonsondergang

Maar weer heel andere kleuren voor zonsopkomst

om 6 uur klaar voor de expeditie door de woestijn, op zoek naar een van de laatste Kraagtrappen, helaas nog steeds vliegen er jagers in om deze schitterende en schuwe vogels af te schieten

Kraagtrap in de verte vanuit de auto

Met de unieke forse snavel, de Witbandleeuwerik

Zandwoestijn wisselt continu af met steenwoestijn

Sahelzandhoen

Zingende Woestijnvink

Terug in de bewoonde wereld, Putter nestmateriaal aan het verzamelen

En een op de uitkijk zittende Torenvalk

Schitterend land, veel impressies in zo'n korte tijd, prima te rijden met eigen vervoer en de meeste vogels zijn goed te vinden met alle lectuur en verslagen die voorhanden zijn.

Anja Nusse & Roy de Haas 

First for Israël

Vittata Pied Wheatear

On our last full day in Israël Arjan van Egmond and I decided to check the palmtrees around KM20, north of Eilat, for Dead Sea Sparrow. A species we hadn't find so far during our week stay. On arrival we split up and I checked all the rows in the plantage if there were sparrows feeding on the ground.
Not a single bird until I came across a Wheatear species standing 100+ meters inside the plantage, facing forward. It striked me as odd right away as it was all pale at it underparts, no black throath and breast, but it didn't look good for the usual suspect Black-eared Wheatear, as it had a black line connected with its black wings.

At that point it turned and, facing the other way and showing its upperparts, I was looking a 100% (Cyprus) Pied Wheatear.... But that species had a black throath and breast... It turned again and there was my prove that i was not hallucinating - its underparts where all pale. Remembering that there was a 'morph' called vittata that was suposed to have these features i looked around to find out where Arjan was. Where is he when you need him? (and his telescope!).

Arjan was standing 150 meters away, waving his hand - he had found Dead Sea Sparrow... darn. A quick run to the place where he was standing revealed a empty bush, the sparrows where gone.

I updated Arjan what I had seen and we rushed back, with the telescope, to the place where I had left the Wheatear alone. Gone of course, so we split up again checking the rows for the bird. After a few minuted Arjan relocated the bird and could be seen in the same few as a 'normal' Pied type Wheatear. This looked good!

As we had now idea how rare this bird was, we decided to call back-up. I called some Dutch Birders around and Arjan called a local birder, Yoav Perlman whom we met during a Nubian Nightjar excursion. His words coming through the phone where quite clear: "Marc is not allowed to leave the area until he has photographed the bird, it is a first for Israël!"
According to Hadoram Shirihai the Vittata Pied Wheatear is at least a subspieces and not a mere morph.

I needed no further encouragement, despite the wire fence, and I went in where the bird performed very well in the end.


Vittata Pied Wheatear

A new bird for Israël on our last day - a perfect ending to a perfect birding week! More about the birds of Eilat soon.

Finland in winter

A shot for seeing Northern light saw me and my dad arriving last week at Oulu airport. We had decided just 10 days earlier and soon we were off for a long weekend Northern Finland. Besides the Northern light there we more treasures hidden in the snow covered Taiga forest: Owls, Grouses, Golden Eagles, Jays, Tits & Dippers.


A White-throated Dipper in the dark


Arrangements where made through the company Finnature (www.finnature.fi), owned by AGAMI photographer Jari Peltomaki, and he had lined up some good memories.

First morning saw us outside a resort checking the trees around the building. A huge male Capercaillie had taken residence as well in the spa and used the trees around the resort as his diner table. Soon we had found the bird and waited untill it flew down to the ground where it perfomed subperb and amazingly unconcerened by all the attention. Despite the dull weather we had a great time and was able to get some shots worth keeping from the encounter.


Capercailie


Capercailie


Capercailie

Next morning we woke up in all white Kuusamo, a smallish city next to the Russian border surrounded by prestine Taiga forest, fairytail like due to the exteme snow conditions. What a beautiful place!

Here we ware taken in the hands of Olli, and soon we were off for our Owl quest. A majastic drive followed with snow/frost covered forest in all directions. Black Grouse, three Capercaillies and 25 Pine Grosbeaks where nice finds but one of our targets didn't gave in. Untill we received a phonecall that a bird was found and that is was cooperative! A 45 minute tense drive followed, we stopped and soon the bird was spotted it a tree trop. The mouse went out and within 1 minute a superb Hawk Owl grabbed the mouse just meters in front of us. A perfomance he repeated 6-7 more times. A superb bird in a superb setting!


Hunting Northern Hawk Owl


Last full day was Eagle day. We drove to a hill north of Kuusamo where we went up on a Snowscooter. After a while we came upon a small clearing where some hides where dugged in. In front of hides two places had bait for Golden Eagle and besides, on the feeders just in front of the hide birds as Woodpeckers, Jays and Tits performed well.


Siberian Jay

The plan for the day is simple: get in the hide, dress yourself warm (including sleeping bags covering your legs), put your lens outside the hide through a small pane, turn up the heather, photograph the woodpeckers, Jays and Tits untill a shadow appears. Then freeze, slowly select one of the baits and wait till the shadow drops on the ground. Wait a while then slowly start shooting, after 5 minutes the eagle is not weary anymore and you can do everything what you want again.

After an hour the female appears and then you have to be carefull again untill she has landed. Very simpel and a very humbling experience to be in such close quarters withe thea eagles for such a long period. And that includes the setting of the snow covered Taiga!


Golden Eagle


Golden Eagle

And the Northern light? Alas, we did not see it. Sun was not active at the moment we had clear skies. The evening we left Jari did photograph a nice display above Oulu area - we could have seen it from our Hotel balcony. Next time! I'll be back!

Muizen

Snap je dat nou? Ik niet! Hoe kan een mens nou bang zijn voor een muis? Ze zijn lief, maken geen lawaai en ruimen de overbodige voedselvoorraden keurig op.
Mooi, leg dat maar eens uit mijn vrouw, want ze is het niet met mee eens. Zal ze wel van d'r moeder hebben. Die hield als boerin de zwaarste koeien en stieren in bedwang, maar als ze een muis zag stond ze op tafel.
Tijdens een muizeninventarisatie in een natuurgebied hier om de hoek had ik samen met Michiel een aantal muizenvallen uitgezet. Doel was om de aanwezigheid van de waterspitsmuis aan te tonen! Daarbij heb je natuurlijk ook bijvangsten. Bosmuizen zitten (bijna) overal!

bosmuis

Ondertussen had ik ook een huismuis meegenomen van m'n werk en in m'n werkkamer gezet. Gewoon voor de lol. Laat dat beest de volgende morgen nou ontsnappen en direct onder de kast kruipen...
Hoe krijg je zo'n beest terug? Snel weer een paar livetraps teruggehaald uit het veld en in m'n kamer gezet. Met een dik stuk kaas heb ik ze dezelfde dag weer terug. Hoef ik verder niks te zeggen. Stel je voor dat dat beest in ons bed kruipt...
Precies voordat we koffie gaan drinken is het geregeld en staan er drie hongerige livetraps op mijn muisje te wachten. Probleem opgelost!

veldmuis in livetrap 

Nee dus! Bij de eerste slok koffie zegt ze: 'Theo, we moeten op jouw kamer die rommel maar eens opruimen. Vooral in de berging.' Ik probeer nog met een smoes er onderuit te komen, maar het helpt niet. 'Goed,' zegt ze, 'dan doe ik het wel alleen.' 'Ruim dan direct die muis onder de kast even op', zeg ik nog uit piëteit voor haar muizenfobie. Ze is de rest van de week niet meer op m'n kamer geweest... Probleem opgelost!
We hebben trouwens geen waterspitsmuizen gevangen. Wellicht moeten we het nog een keer proberen want de natuurbeherende organisatie wil toch graag weten of het dier er zit!

bosmuis

bosmuis

Een dwergmuis is een ander verhaal. Die zit bijna het hele jaar in het riet of het graan en komt alleen in de winter naar de grond. Knap lastig dus om die goed op de foto te zetten.

dwergmuis

De volgende morgen had ik het huismuisje terug. De kaas was op en het dier zat in de val met een dikke buik te wachten op nog een stuk. Hoe goed kun je het hebben als muis...

huismuis

huismuis

P.S. Als bioloog moet ik regelmatig muizen inventariseren. Het welzijn van de dieren staat daarbij bovenaan en daarom vang je ze uiteraard in livetraps. Daar komt wat lokvoer in (maden en wat hooi,  of appel en pindakaas, afhankelijk van wat je wilt vangen). Door regelmatig te controleren voorkom je sterfte. De term 'traphappiness' is hierbij ontstaan. Het kan nl. gebeuren dat wanneer je een muis uit de val hebt gehaald, hij bijna direct weer terugloopt; bij de controle van de volgende val een paar meter verder, hoor je het deurtje al weer dichtklappen...

Theo Douma

Tuinvogeltelling 2012

Dit jaar hebben we ook weer mee gedaan met de nationale tuinvogeltelling. Het verschil met vorig jaar is, dat we nu in Friesland wonen en niet meer in de Randstad. Grote vraag was natuurlijk, lang voordat we echt gingen verhuizen naar ons nieuwe huis, welke vogels gaan we daar in onze nieuwe tuin zien? Is het erg verschillend met de tuinvogels in Weesp? Eigenlijk is de basis wel gelijk aan die in Weesp.

Veel Huismussen, die heel voorzichtig en schuchter de weg naar onze tuin wisten te vinden. De Ringmus die hier, ten op zichte van Weesp in grotere getale aanwezig is. Kool en Pimpelmees, die zijn hier niet op een hand te tellen. Hadden we in Weesp ongeveer 10 Turkse tortels, hier hebben we er maar 2, die nu in de maand januari al zeer verlieft in de boom naast het huis zitten te flirten naar elkaar.

Ook de Merels zijn hier van de partij en zijn al druk met het innemen van een teratorium.
Het zal wel aan de zachte winter liggen, dat de vogels in januari al het voorjaar in de kop hebben.

Verder hebben we nog als vaste gast Roodborst, Heggenmus, Houtduif, Vink, Goudvink, grote en kleine bonte specht en spreeuw in de tuin. En ja, dan hebben we ook nog de Sperwer, die omdat we de vogels voeren in onze tuin indirect mee gevoerd wordt. Omdat we zoveel Huismussen hebben trekt dat Sperwers aan voor sommige misschien wat paradoxaal, voor de ander iets wat er gewoon bij hoort. Het is een lijstje soorten die je in iedere willekeurige tuin in Nederland kan zien, niets bijzonders dus. Waar zit dan het verschil met de soortenlijst in Weesp? Wel, hier hebben we dagelijks Geelgorzen in de tuin en in de schemer komt de kerkuil. Die aan de overkant van de weg in een stal zijn nestkast heeft. Iedere avond komt hij of zij even buurten bij ons in de tuin. Dit gaat vaak gepaard met luid geroep. En dan hebben we nog de soorten die we vanuit onze tuin kunnen zien, of die we vanaf 4 augustus wel eens gezien hebben. Op dat lijstje staat de Wielewaal, Raaf, Blauwe kiekendief, Grote zilverreiger, Purperreiger, Kraanvogel en Slangearend enz.

Wat hadden we nu met de telling van 2012 in onze tuin? De lijst zag er als volgt uit op de eerste plaats het Sijsje met 27 vogels op twee de plaats Pimpelmees 23 vogels, op drie de Koolmees 22 vogels, op vier de Ringmus met 16 vogels, in totaal hadden we 10 soorten.

Het is een goed initiatief van Vogelbescherming om de tuinvogels, door deze acties onder de aandacht te brengen bij de bevolking. Het is goed om de mensen meer bewust te maken van de natuur. Zeker met het huidige politieke klimaat in Nederland, kan de natuur wel een steuntje in de rug gebruiken.

Wil Leurs

Sparrow Special In A Winter Warbler Land

So far, this has been a good winter for Warblers. No offense to the Chiffchaff and the Willow Warbler, but those New World Warblers are a league of their own, even in winter plumage. In my previous post I already posted a picture of the beautiful Yellow-throated Warbler. In December another eastern vagrant was found on Pt Reyes, a Prairie Warbler.

Prairie Warbler, California, USA

'Audubon's' Yellow-rumped Warbler, California, USA

'Myrtle' Yellow-rumped Warbler, California, USA

Besides this rarity, it was very birdy at Pt Reyes. Big flocks of Warblers, Sparrows and other birds were around. Among these, two (sub-)species of Yellow-rumped Warbler, the western Audubons Warbler and the Myrtle Warbler from east America. Townsend Warblers bring some color to the Californian winters and I was lucky to get a Northern Flicker to pose for me.

Townsend's Warbler, California, USA

Northern Flicker, California, USA

Cascade Ranch is a historic ranch where Brussel sprouts are grown. At the end of each season the left over sprouts are piled up in the corners of the land to rot. This does not only produce a horrible smell, but it also attracts a lot of birds. Especially the New World Sparrows seem to like them. Annually, uncommon birds are found here and this year the star is a handsome Harris's Sparrow. This only endemic breeder to Canada usually winters on The Great Plains and is a rare visitor to the Californian coast. At least two White-throated Sparrows, uncommon visitors from east America were also present at the same site.

Harris's Sparrow, California, USA

White-throated Sparrow, California, USA

The stinking piles of rotting sprouts are a real attraction luring crowds of birders and photographers to the ranch. Some of them reported seeing 10 species of Sparrows in one day. I was able to get shots of 'only' seven species, five of which I would like to share with you in this post.

Lincoln's Sparrow, California, USA

Song Sparrow, California, USA

Fox Sparrow, California, USA

One of my most favorite North American birds is the Varied Thrush. These beautiful Thrushes have an almost Pitta like appearance. Varied Thrushes also like to dwell over forest floors in the dark vegetation and are easier to hear than to see, let alone to photograph.

Varied Thrush, California, USA

Varied Thrush, California, USA

In the same tiny little park in the center of the financial district of San Francisco where the Yellow-throated Warbler was hanging around last fall I was able to get up close and personal with a male and two females of these beautiful Thrushes. Although still in the shadow, these three birds were foraging right in the open, with some patience allowing me to get very close.

Dusky-capped Flycatcher, California, USA

Another bird magnet is Golden Gate Park. Every year, rare birds show up in the 'Central Park of San Francisco'. The Dusky-capped Flycatcher is a rare visitor of California and is currently wintering in Goldon Gate Park. Usually actively fly catching high up in the trees, obscured by branches and only found by its typical almost cat like sound it sometimes gets close enough for a decent picture. A little to close...

Good birding!

Martijn