'Mistige insecten'

Gisteren las ik een leuk stukje over insecten. Waarom ze met mistig weer niet vliegen.
De temperatuur zal hierbij een rol spelen, maar er blijkt meer aan de hand te zijn. Ze zien er dan overigens wel prachtig uit!

Zwarte heidelibel

Hoe zit dat dan? Uit onderzoek bij muggen blijkt dat ze wel in regen vliegen, maar niet met mist. Dat heeft te maken met hun haltertjes, kleine orgaantjes achter de vleugel, die ze snel op en neer bewegen. Ondanks het feit dat ze waterafstotend zijn, hebben ze toch last van de hele kleine mistduppeltjes. De mug kan daardoor z'n positie niet goed bepalen en blijft aan de grond. Ook vlinders en libellen blijven op dit soort dagen aan de grond.
Da's dus reden genoeg om op een mistige dag er op uit te gaan, of een keer bijtijds op te staan en een aantal 'slapers' op te zoeken.
Ik zoek dan zo'n rustige morgen uit, met veel mist en een opkomende zon.

Staphorsterveld bij zonsopgang

De bandheidelibel komt bij ons in Overijssel vrij algemeen voor en het is dus niet zo lastig om er een te vinden. Ik ben op een ochtend en later eens een keer op een middag gaan kijken en verwonder me erover hoe mooi die druppels op z'n lijf blijven zitten.

Bandheidelibel

Bandheidelibel

Close-up van het oranjetipje op z'n waardplant. Je ziet ze eigenlijk alleen maar op de pinksterbloem.

Oranjetipje

Vlak bij mij in de buurt ligt een klein natuurgebiedje, waar o.a. de zilveren maan voorkomt. Ik vind het een prachtig diertje, met een fantastische tekening op z'n vleugels. 

Zilveren maan

Zilveren maan

 Maar, met een beetje mist ziet alles er prachtig uit. Wat te denken van een eenvoudig spinnenweb?

Spinnenweb

Libellen zijn een dankbaar onderwerp om te fotograferen. Hoewel, ze hebben wel voortdurend de neiging om zich te verschuilen. Dat geeft trouwens ook vaak een leuk effect. 

Watersnuffel

Deze steenrode heidelibel zit rustig in het vroege morgenlicht te wachten totdat het warm genoeg is om te gaan vliegen. Hij schudt dan met z'n vleugels om de waterdruppels eraf te laten vallen. Als hij daarna vertrokken is, gaat hij iets verderop zitten om de laatste druppels eraf te poetsen.

Steenrode heidelibel

Tot slot nog een keer de zwarte heidelibel. Een gewoon, veel voorkomend dier, maar toch zo mooi. Je hoeft niet ver weg om te kunnen genieten!

Zwarte heidelibel

 

Jagende watervleermuizen

Ik heb me de laatste weken o.a. bezig gehouden met watervleermuizen. Aan het einde van een doodlopende sloot in de buurt van Ommen jaagt voortdurend een tweetal dieren, dat zich gemakkelijk laat fotograferen. Als je er tenminste een nacht in een waadpak voor over hebt!
Het blijkt dat ze heel vaak dezelfde strategie hanteren: eerst een verkenningsvlucht over de prooi, om daarna snel om te draaien en het beestje van het water te grissen.

Verkenningsvlucht boven de prooi

Aanvliegen naar de prooi (vlak voor het vangstmoment)


Direct nadat ze prooi met hun poten van het wateroppervlak gegrist hebben, buigen ze ongeveer dubbel en happen ze hun vangst uit hun achterpoten.








De gevangen prooi wordt gegeten


Als je de foto's ziet, zul je begrijpen dat de watervleermuis, samen met de meervleermuis en capaccinni's vleermuis tot de 'trawling bats' behoort. Je ziet dat de vlieghuid van de vleugel heel hoog aan hun enkelgewricht zit. Dit om te voorkomen dat ze teveel water scheppen als ze aan het jagen zijn. Vergelijk het maar eens met de aanhechting van de vleugelvlieghuid van een laatvlieger.














Vergelijking aanhechting vlieghuid van de vleugel bij een laatvlieger (links) en een watervleermuis (rechts).


Het is ook wel handig bij het manouvreren over het water, want er worden af en toe behoorlijk scherpe bochten gemaakt om bij de prooi uit te komen.














Dit dier vliegt bijna uit de bocht...

De dieren zijn ware acrobaten boven het water. En dan te bedenken dat ze via hun sonar de prooi opsporen en vangen.
Toch wordt er ook een wel eens een vergissing gemaakt. Als je onderstaande foto bekijkt zou je geloven dat watervleermuizen vegetarier zijn. Hij zal niet weten hoe snel hij het weer moet droppen...








Watervleermuis met een stuk van een grasstengel.

Theo Douma

Nachtvlindernacht 2012

Vandaag 22 Juni worden op verschillende plekken door heel Nederland nachtvlinders gevangen. Het is de nationale nachtvlinder nacht. Door heel Nederland zijn excursies georganiseerd om te ervaren hoe mooi nachtvlinders zijn (http://www.nachtvlindernacht.nl/).

Ik zelf vang al weer een tijdje in eigen tuin. Ik kan zeggen, het is erg leuk om te doen en erg spannend. Je weet immers nooit wat je nu weer zal gaan aantreffen in je nachtvlinderval. Mysterieuze soorten die een zeer verborgen leven leiden en die je maar zeer zelden overdag te zien krijgt. Er zitten prachtige soorten bij zoals de Wapendrager en de Braamvlinder en niet te vergeten de Pijlstaartvlinders.

Wapendrager

Braamvlinder

Pauwoogpijlstaart

Groot avondrood

Groot avondrood

Ligusterpijlstaart

Een leuke hobby die je vanuit je eigen tuin kunt doen, onder het genot van een goed glas wijn.

De nationale nachtvlindernacht is een jaarlijks terugkerend festijn, waar je zeker een keer bij geweest moet zijn.

Wil Leurs

Well worth the wait!

For over last 15+ years every winter some of my friends, or me, would say; this spring we are really going to Israël! And for some reason we never did. We went all over the world, but we never ever went to Israël. And each year we said it again. It became a practical joke amongst us and our friends. Nobody took it serieus anymore.

Different destinations, security problems in Israël, intifada, rocket attacks on Israël, buying houses, just forgetting to go, reports of dwingling numbers of migrating birds. All reasons not to go.
And this we finally miraculasly did. Arjan van Egmond called if we would be going to Israël this year. I said yes. Arjan booked and within a few weeks we were standing in Eilat!

In the '80's and '90's Eilat was the place to go for (European) birdwatchers. Many many Millions of birds pass through the Eilat area and the combination of all kinds of tired migrants feeding in small parks, huge visible (raptor) migration and special desert species made it a birder's pelgrimage. But the numbers of birds dwelled, security problems rised and birds and birders stayed away.

The last few years the number of birders slightly increased, but reports of huge numbers of grounded migrants were few.

And then it was 2012. How different it was this year. Eilat had a rise to its former glory! Migrants were pooring all over the place. Small parks were full of tired migrants. Everywhere there were quails, pipits, wagtails, chats and warblers. Raptor migration was stunning with every day many 1000's of Steppe Buzzards flying low over the mountains. It was said that it was the best spring in many years, maybe even the best spring ever according to the locals.

So now we know why we waited for 15+ years - we just had to be there at the best spring in decades!

A few images taken from this trip - still editing!

Vittata Pied Wheatear

Semi-collared Flycatcher

Rock Thrush

Red-throated Pipit

Beema Yellow Wagtail

Black-headed Wagtail

Cretzschmar's Bunting

Eastern Black-eared Wheatear

Egyptian Nightjar

Egyptian Nightjar

Grey-headed Wagtail

Nubian Nightjar

Red-throated Pipit

Tenerife

We zijn twee weken naar Tenerife geweest, even heerlijk naar de zon. Je gaat als vogelaar natuurlijk wel achter de specialiteiten aan. Dit betekent dat je opzoek moet naar Blauwe vink, Pimpelmees, Tjiftjaf, Berthelots pieper en nog een handjevol soorten. Het eiland herbergt niet alleen maar wat leuke vogelsoorten die endemisch zijn voor de Canarische archipel. Het zou zonde zijn als je die andere specialiteiten van deze eilandengroep, aan je voorbij laten gaan. Er komen op de Canarische eilanden ook nog een paar leuke vlindersoorten voor die je nergens anders tegen kan komen.

Oranje luzernevlinder - Colias crocea

Canarische cleopatra - Gonepteryx cleobule

Als je dan toch met lijstjes bezig bent kun je die ook niet laten liggen. Voor mijn libellenlijstje, viel er niet veel te halen. Op Tenerife komt maar een Libel voor, die je op het vaste land van Afrika of Europa niet zult tegenkomen. Het is een soort die nauw verwant is aan de bruinrode heidelibel (Sympetrum striolatum). Omdat deze libel op de canarische eilanden voor komt hebben ze hem maar Eilandheidelibel genoemd (Sympetrum nigrifemur).

Eilandheidelibel - Sympetrum nigrifemur

Grote keizerlibel - Anax imperator 

Epauletoeverlibel - Orthetrum chrysostigma

Het eiland herbergt ook een bijzonder mooie plantengemeenschap. Ook hier in zijn soorten te vinden die je buiten deze eilandengroep nergens anders kunt aantreffen. Vooral bij de succulente planten zijn erg mooie soorten te vinden.

Aeonium tabuliforme

Je treft binnen de plantengemeenschap niet alleen inheemse soorten aan, maar ook planten uit totaal andere windstreken, zoals het Slaapmutsje (Eschscholzia californica). Een plant uit Californie, die op Tenerife de wegbermen oranje kleuren. Ook de Bermuda-buttercup (Oxalis pes-caprae) is niet inheems, maar wel erg mooi.

 

Bermuda-buttercup - Oxalis pes-caprae

Slaapmutsje - Eschscholzia californica

Kortom voor iedereen die iets meer dan alleen vogels wil zien heeft Tenerife genoeg te bieden om je natuurhart sneller te laten kloppen.  

Marokko in het voorjaar

In 2011 zijn Anja en ik begin mei naar Marokko geweest, auto gehuurd in Casablanca en 9 dagen rondgetrokken. Via Marrakesh en Ouarzazate zijn we gereden naar de mooie woestijnduinen van Erg Chebbi, dicht bij de grens van Algerije.

Wij begonnen onze trip in de Atlas, mooi weer en besneeuwde toppen

Atlas gebergte

Typische bewoner van de hooggelegen gebieden is de Strandleeuwerik

Water is er niet in overvloed dus ieder klein meer herbergt veel vogels, uiteraard nu in de broedtijd erg actief en opvallend

Steltkluut

Marmereend

Maar zoals gezegd is water zeldzaam en kom je ook veel vogels tegen in de onherbergzame gebieden in het binnenland

De groene Bijeneter hier genietend van de zon, in de ochtend was het in dit jaargetijde nog erg koud

Van de 8 soorten tapuiten die we hebben gezien, hier de Woestijntapuit

En een roepend vrouwtje Roodstuittapuit

En dicht in de buurt van haar een ons scherp in de gaten houdend mannetje Roodstuittapuit

Een van de soorten welke wij erg graag wilden zien was de Temmincks Strandleeuwerik, mooie schutkleur als ze door de steenwoestijn lopen, moeilijk te ontdekken maar gelukkig was het in deze tijd dat ze veel zongen en voor zonsopskomst hoorde je ze al overal zingen bij Boumalne.

Onderweg twee duiven die hun naam eer aan deden:

Tortelduiven 

Uiteindelijk gearriveerd bij Merzouga en daar de schitterende duinen in de woestijn, hier tegen zonsondergang

Maar weer heel andere kleuren voor zonsopkomst

om 6 uur klaar voor de expeditie door de woestijn, op zoek naar een van de laatste Kraagtrappen, helaas nog steeds vliegen er jagers in om deze schitterende en schuwe vogels af te schieten

Kraagtrap in de verte vanuit de auto

Met de unieke forse snavel, de Witbandleeuwerik

Zandwoestijn wisselt continu af met steenwoestijn

Sahelzandhoen

Zingende Woestijnvink

Terug in de bewoonde wereld, Putter nestmateriaal aan het verzamelen

En een op de uitkijk zittende Torenvalk

Schitterend land, veel impressies in zo'n korte tijd, prima te rijden met eigen vervoer en de meeste vogels zijn goed te vinden met alle lectuur en verslagen die voorhanden zijn.

Anja Nusse & Roy de Haas