Old Gimmers Disco party

Een uitnodiging voor de 60e verjaardag van Tim Cleeves - een reisgenoot van de Atlantic Odyssee - of ik zin had in zijn 'Old Gimmmers Disco Party' in Newcastle. De uitnodiging ging gepaard met een foto van Tim met een aap op zijn hoofd, ongeveer even serieus als je de beste man ooit zal meemaken - dit wilde ik voor geen goud missen. Natuurlijk was ik erbij!

Mijn oude reismaat van deze trip, Sander Lagerveld, was ook van de partij net als enkele andere oud-opvarenden. Garant voor een mooie avond met veel oude herinneringen en de volgende ochtend weer een ervaring rijker.

Aangezien het feest in Newcastle was kon een bezoek aan de Farne Islands niet ontbreken, het was alweer veel te lang geleden dat ik hier was geweest. Vanwege tijdgebrek alleen een middagtoer kunnen nemen maar de beleving was weer fenomenaal. De eilandengroep staat bekend om zijn vele 10.000-den Papegaaiduikers en die lieten het niet afweten, net als de vele Noordse Sterns die je het leven zuur maakt als je door de kolonie loopt. Tot bloedens toe kunnen je ze verwonden als je niet uitkijkt en dat is meestal als je met een camera voor je gezicht loopt.

Alvast twee kleine sfeerimpressies. Kan niet wachten om weer een keer terug te gaan en dan echt weer de tijd te hebben om alles te fotograferen.

Papegaaiduiker


Noordse Stern

Eifel

Sinds 2000 bezoek ik ieder jaar soms wel twee keer per jaar de Eifel. Onze uitvalsbasis is dan het pittoreske stadje Blankenheim. Het plaatsje ligt centraal in de Eifel en is dan ook een prima plek voor alle vlinder uitstapjes. In de directe omgeving van Blankenheim liggen prachtige kalkgraslanden en mooie beekdalen.

Zowel de beekdalen als de kalkgraslanden worden met veel zorg beheerd. Het beheer voor de kalkgraslanden bestaat uit het gedoseerd laten grazen van een schaapskudde, die kort verblijft op de hellingen om zo niet alles op te knabbelen. Voor de beekdalen is een juist maaibeheer ontwikkeld. Al deze maatregelen hebben op plant en dier een positief effect. De specifieke plantengemeenschappen die door dit beheer blijven bestaan herbergen ook vlinders die niet zonder deze speciale planten kunnen. Je komt dan ook een grote variatie aan vlinders tegen, die allemaal gespecialiseerd zijn op dit specifieke biotoop. In al die jaren vlinders kijken weet je waar je moet zijn voor de leukste soorten en de mooiste plekken.

Bentheimer schaap

Wat opvalt, zijn de verschillen per jaar, geen jaar is het zelfde, ondanks dat we in vrijwel de zelfde tijd gaan. 2011 was wel het jaar van de parelmoervlinders in totaal hadden we 7 verschillende soorten. In al die jaren had ik nog maar enkele Ringoogparelmoervlinders gezien. Dat is dit jaar ruimschoots goed gemaakt. In vrijwel alle beekdalen die we bezocht hebben, vloog deze parelmoervlinder zeer uitbundig.

Ringoogparelmoervlinder

Ringoogparelmoervlinder

Purperstreepparelmoervlinder

Zilveren maan

Sinds enkele jaren komen we op een plek waar nog een populatie Blauwe vuurvlinders vliegt. Deze soort is door verruiging van de beekdalen en daardoor het verdwijnen van zijn waardplant in de Eifel erg schaars geworden. Ook buiten de Eifel spelen deze problemen een grote rol bij het verdwijnen van deze prachtige vuurvlinder. Op plekken in de Eifel waar deze vlinder vliegt probeert men het tij te keren, door het beheer voor deze vlinder aan te passen.

Blauwe vuurvlinder

Voor het fotograferen van vlinders is het zaak dat je vroeg in het veld bent. De vlinders zitten dan vaak boven op de bloemen te wachten tot dat het zonnetje voldoende warmte geeft om weer te gaan vliegen; het moment om de vlinders te benaderen en vast te leggen op de gevoelige plaat. Met een reflectiescherm kun je de vlinders die in de schaduw zitten een beetje oplichten. Zo krijgt de vlinder net even wat meer kleur. In drie dagen vlinderen hadden we dit jaar 38 verschillende soorten van deze prachtige vliegende juweeltjes.

Purperstreepparelmoervlinder

Rode vuurvlinder

Zilveren maan

Helaas heb ik dit jaar geen tijd meer om nog een keer achter de vlinders aan te gaan in de Eifel. Dan maar dromen van al die mooie prachtige creaties.

Wil Leurs

Voorjaar!!

Of is het nou zomer? Ja ik weet het ook niet meer. Mijn kalender geeft wat anders aan dan ik buiten ervaar, want half april en 25 graden is toch niet wat we verwachten. Niet dat je mij hoort klagen, maar ik ben een beetje bang dat de seizoenen omdraaien. Krijgen we vanaf juli 15 graden (max!) en regen. Reden genoeg om er nu op uit te gaan en dan in juli de warmte op te zoeken....
Ik werd een tijdje geleden getriggerd door padden. Die beesten hebben wel wat.

Gewone pad

Ze bekijken de wereld vanuit een ander perspectief. O.k. we kennen het kikkerperspectief, maar dit is anders. Zoals alle koudbloedigen hebben ze die nietszeggende blik in hun ogen. Wat zou er om in dat kopje omgaan?

Ach, eigenlijk ook niet zo moeilijk. Het is voorjaar. Er moet voor nakomeling gezorgd worden en daar gaan weken mee heen!

Verliefde padjes

In die keren dat ik bij de bosvijver van het staatsbos kwam, bleek er het aantal roepende en parende padden met de dag toe te nemen. Kort na zonsondergang kwamen ze vanuit het diepere water naar de kant om een partner te roepen. Er werd in het water en op het land gepaard de eieren werden bij elkaar afgezet.

Padden met eisnoeren

Als er een mannetje nog alleen rondzwom (en dat waren er een hoop) deed hij z'n uiterste best om een vrouwtje te bemachtigen. Soms had ie de verkeerde voor zich: een flinke schreeuw van het andere mannetje was genoeg om hem verschrikt te laten omdraaien .
Soms werd een parend stel belaagd door een ander mannetje. Meestal liep dat ook op niks uit. Dan was er altijd nog de mogelijkheid om een soort 'paddenkoning' te vormen. Je weet wel, de ratten die met hun staarten aan elkaar zitten en zo een rattenkoning vormen, wel daar leek het op. Ik kon er geen vorm meer in ontdekken en zij zelf waarschijnlijk ook niet. 'k Heb ze verder maar met rust gelaten; het wordt vanzelf wel zomer...

Maar gelukkig is het nog lente! De insekten worden weer wakker en het was een feest om vanochtend door de Olde Maten te lopen. Wat je dan niet allemaal tegenkomt...

Natuurlijk de eerste aardbeivlinders die zich rustig opwarmen in de zon.

Aardbeivlinder

Of eh, een zilveren maan langs een bosrand.

Zilveren maan

Of eh.... een viervlek, die van het mooie weer geniet.

Viervlek

Of eh, de spin die op z'n eerste vlieg wacht om er samen een leuke dag van te maken.

Larinioides cornutus

En natuurlijk het lammetje dat van achter de brede rug van moeder stiekum om het hoekje gluurt...



Lang leve het voorjaar!

Theo Douma

4000 friends

Blue-bellied Roller, flying on the list.

14 April 2011, the Gambia. Stepping out of Bijilo forest next to Kololi i walked along the golfcourse when i noticed in the corner of my eye a bright blue flash flying towards the ground. Yes! I knew it was the one that i was looking for. Peering through the fench I saw bird species number 4000 sitting on the ground, a dreambird of mine ever i bought the birdbook of the Gambia all those years ago: the stunning Blue-bellied Roller. Ever more stunning when it takes a flight, beautiful as Rollers do.

I finaly made it, my selfset ‘target’ of seeing 4000 bird species before i turned forty (i’ve beaten it by more then 4 years thank you very much :-)). Lately the lure of list was lower because of trips to countries with less new birds but with more photographic opportunities but a trip to Gambia was all it took to break the barrier.

As birds go some are more appealing than others (i don’t fancy most Geese and South-american Ani’s) and along my most beautiful birds i’ve seen include an ultra-rare Pitta; the Guerney’s Pitta. Not is it extremely beautiful (as Pitta’s are) but i worked very, very hard to get to see one. It took me 7 days of full (dawn to dusk) birding to find a female. As I was travelling for an extra month in Thailand i decided to come back later to find me a male. As it was it took me another 6 days of NOT seeing any. On the last morning, in the last hour I succeeded. I heard one, crept in and finaly the male bounced towards me and revealed all its beauty. What a stunner! I crept out, took of my binoculairs, went back to the lodge, packed, took a taxi and i have never used my binoculairs again in Thailand. I was done. I cracked but I took the victory out of the mouth of defeat. I was walking on air.

As always, the journey towards is the best part and i count myself blessed with all what i have seen and experienced during the years ever since i went with my good friend Arjan van Egmond to Java and Bali back in 1995. Some of the more profound memories I have are sitting quietly on the ancient Maya tempels of Tikal overlooking virgin rainforest as far as you can see; waking up before first light because of the extreme cold (we forgot sleeping bags) and drinking a cup of hot coffee overlooking the virgin cloud forests of the higher Manu road, Peru where we camped; the landing on Inaccesible island and Tristan da Cunha where even descendants of Pieter Groen of my hometown are living (I even went to college that was called after Pieter Groen – that must have been a sure sign back then!); the gamedrives in the mighty Masai Mara together with Andre and Ellen; cage diving with Great White Sharks; snowed in for two days in South-Africa of all places (Drakensbergen); visiting the Puffings on Farne Island; whalewatching from the Pride of Bilbao in the Bay of Biscay with the most amazing sunsets ever; walking on a working Vulcano in Guatemala where the ground was so hot my boots were melting if I were standing too long; Steller’s Sea-eagle’s on the driftice of Hokkaido, Japan; our selfmade pelagic with a chartered speedboat of Paracas Peru, the one and only time i thought i was going to die - those waves were monstereous! and many many more.

During the years birding i’ve lost friends but made countless others and even refound old friends, found love and lost it again. Don’t know what life will bring me but the memories of the travels stay and new memories are bound to be made. There are still 6000 other friends out there!

Arjan van Egmond birding the superb Manu Road, Peru. The birdiest place on the planet. Over 1000 species have been seen in the National park.

Tikal. Etched in memory. Could have stayed up on the tempels forever.

Stunning sunset from the Pride of Bilbao after a day full of Whales and Shearwaters. My addiction to seabirds and cetaceans started here!

The local cafe on the remotest island in the world, Tristan da Cunha. Even it was only 11.00 I had to buy a round of beer!

Home Patch

Burrowing Owl, California, USA, Martijn Verdoes

Ik denk dat als ik een plek mijn 'home patch' zou moeten noemen dat het dan de Baylands is. De Baylands is een aaneenrijging van parken en moerasland aan de oevers van de San Francisco Bay. Met name het deel van Palo Alto tot Mountain View probeer ik in de vrije uurtjes zo vaak mogelijk te bezoeken.

Burrowing Owl, California, USA, Martijn Verdoes

Een van de leukste bewoners van de Baylands zijn de Burrowing Owls. Een paartje van deze Steenuilachtige vogels lieten zich bij Mountain View goed fotograferen. Overvliegende Red-tailed Hawks werden daarbij goed in de gaten gehouden.

Burrowing Owl, California, USA, Martijn Verdoes

In de wintermaanden en de trektijd vormen de Baylands een pleistergebied voor een groot aantal watervogels. Duizenden eenden, steltlopers en futen huizen zich in de wetlands. Tegen de lente vertrekken de meesten, maar sommigen blijven lang genoeg hangen om ook het fraaie zomerkleed te kunnen bewonderen.

Pied-billed Grebe, California, USA, Martijn Verdoes

Horned Grebe, California, USA, Martijn Verdoes

Black-necked Stilt, California, USA, Martijn Verdoes

In de lente gaan ook de hormonen weer opspelen. Onderstaande mevrouw Snowy Egret was duidelijk niet gediend van de avances van het nogal opgewonden mannetje. Toen het vrouwtje het hazenpad had gekozen overdacht het mannentje zijn strategie nog eens. Zou het dan toch aan zijn kapsel hebben gelegen?

Snowy Egret, California, USA, Martijn Verdoes

Snowy Egret, California, USA, Martijn Verdoes

Groeten uit California.

Martijn

Zestig vleermuizen in een kussensloop

Gelukkig, het is 2011. Het jaar van de vleermuis. Ik heb er zin in, want het belooft heel wat te worden! Maar voordat het jaar goed en wel was begonnen, barstte het al los.

Eind december, het vroor dat het kraakte, werd er gebeld: overlast van vleermuizen in een vakantiehuisje, in de buurt van Hoogeveen. De technische dienst van het vakantiepark was gaan kijken en had een plank boven het raam losgetrokken om te zien wat voor dieren er achter zaten.

Grote paniek toen er verschillende rosse vleermuizen de slaapkamer in vielen. Iedereen vluchtte het kamertje uit en de deur werd hermetisch afgedicht met handdoeken.

(Overigens heel bijzonder dat ze in huis zaten, want bij rosse vleermuizen denk ik aan dieren die in een boom zitten, of in een vleermuiskast (zie foto), maar niet in een huis.)

Rosse vleermuis, uitvliegend uit vleermuiskast (zomer 2007)

Maar goed, toen we aankwamen hebben we eerst de dieren in het kamertje maar eens bij elkaar gezocht. Zo’n 30 vleermuizen die werkelijk overal zaten: onder het bed, in het beddengoed, achter de verwarming en onder de sporttas op het bed.

Rosse vleermuizen onder sporttas

Nadat we deze dieren in kleine vangzakjes hadden gedaan, waren we er nog niet! Er bleek nog zo’n 30-tal dieren opgepropt achter de plank boven het raam te zitten. Beetje klungelen met je toestel en op de gok afdrukken! Geen cover foto, maar het geeft wel een beeld van wat er zit.

Rosse vleermuizen, weggekropen achter plank

We hebben ook al die dieren gevangen en al snel waren de vangzakjes op. Gelukkig lag er een kussensloop en daar hebben we de rest maar in gedaan. Uiteindelijk vertrokken we een paar uur later met een pond piepende vleermuizen in een kussensloop richting Ruinen, waar de dieren een tijdelijk onderkomen kregen in de plaatselijke kerktoren. In een snel in elkaar getimmerde kast hebben ze een week of twee gezeten en toen de vorst weer uit de lucht was zijn ze weer vertrokken. Gelukkig, weer een goede daad verricht…

Ja, en toen begon de kerstvakantie pas. Dit jaar waren de plannen om richting Dijon te gaan om daar de overwinterende vleermuizen eens te bekijken en te tellen.

Bij de eerste grot was het direct al raak: kleine, grote en paarse hoefijzerneuzen. Omdat de dieren (zeker!) in winterslaap niet verstoord mogen worden, is het een kwestie van scherpstellen, afdrukken en wegwezen. Deze kleine hoefijzerneus wilde wel heel even poseren.

Kleine hoefijzerneus in winterslaap

Zo ging dat een dag of wat door: grot zoeken, voorzichtig inspecteren wat er zit en als het de moeite waard is om te fotograferen de spullen maar eens tevoorschijn halen. Heerlijk!

Baardvleermuis in winterslaap

En dan…de zomer komt heel langzaam dichterbij. Ik verheug me al weer zo op grote groepen laatvliegers, op nachten lang zoeken naar die ene bechsteins vleermuis (die we waarschijnlijk toch niet vinden…) en natuurlijk naar het tweede deel van het telemetrie-onderzoek naar franjestaarten. Maar daarover een volgende keer meer. Hieronder alvast een paar plaatjes om in de stemming te komen.

Franjestaart

Gezenderde franjestaart, Ommen

16 maart 2011

Theo Douma

Gambia

Op onze libellen en vlinder reis door Gambia, hebben we natuurlijk niet alleen maar oog gehad voor deze prachtige insecten. In een land als Gambia kun je onmogelijk de vogels links laten liggen. Het zou ook zonde zijn geweest om er geen aandacht aan te besteden. Met prachtige soorten als de Krokodillenwachter en veel verschillende Bijeneters, heeft dit land een verschrikkelijk mooi palet aan kleurrijke vogels.

Northern Carmine Bee-eaters

Red-throated Bee-eater


Egyptian Plover

Met gebieden als Tanji bird reserve, Abuko nature reserve en Tendaba, heb je een aantal leuke locaties waar je een groot deel van de vogels wel kunt zien. Nu ze ook de conditie van de wegen aan het verbeteren zijn, word het reizen door dit land een stuk aangenamer. Deed je een paar jaar gelden er nog acht uur over om in Georgetown te komen, nu is het via de Noord-bank een ritje van drie uur. Ook richting Tanji is de weg buiten gewoon goed. Dat was voor ons dan ook de reden om een dagtrip te maken naar Pelican-island.

Caspian Terns

Grey-headed Gull

Hier kun je heerlijk genieten van de vele honderden sterns en meeuwen. Een piepklein eiland op nog geen 15 minuten varen vanaf het vaste land. Het is een plek waar je geweldig goed reuze sterns kunt fotograferen. Schijnbaar gevrijwaard van angst voor mensen kun je deze vogels redelijk makkelijk benaderen. Terwijl ik zo naar de sterns keek merkte ik dat er vlak boven mijn hoofd, sterns uit zee kwamen zetten. Het bleek een constante stroom aan vogels te zijn die aan mij voorbij trokken. Ze waren waarschijnlijk allemaal op weg naar de enige landingsbaan op het eiland, althans zo leek het. Een heel gestructureerd patroon waaraan de vogels zich bleken te houden. Alsof ze door een soort van luchtverkeersleiding binnen geloodst werden. Een prachtig fenomeen dat zich aan mijn ogen voltrok. En dat dan allemaal op ooghoogte.

Caspian Tern


Caspian and Common Tern

Lesser-crested Tern

Het was dan ook een perfecte prooi voor de camera. De ideale hoogte om mooie vliegbeelden te maken. Het was een schouwspel waar ik maar geen genoeg van kon krijgen. Dit zijn van die gelukzalige momentjes die ik niet snel ga vergeten.

Cattle Egret

Wil Leurs