Steenuilen fotograferen; een dubbel gevoel

De afgelopen twee maanden heb ik me intensief bezig gehouden met het fotograferen van steenuilen op boerenerven. Dankzij de medewerking van grondeigenaren en voormalige bewoners mocht ik veelvuldig vertoeven op twee erven. Een met een kleine boomgaard en een van een leegstaande Twentse boerderij.
Het fotograferen van deze vogels geeft mij altijd een dubbel gevoel want door onze sloop- en nieuwbouw woede verdwijnen dit soort erven in hoog tempo. Ook hier in het landelijke Twente worden oude boerderijen voor veel geld opgekocht waarna ze met de grond gelijk worden gemaakt om plaats te maken voor meestal enorm grote, luxe villa’s met een strak gemaaid gazon voor de deur. Een situatie die elke vogel haat en dus uit de weg gaat. Maar voor steenuilen in het bijzonder is het verdwijnen van hun leefomgeving natuurlijk een ramp. Ze zijn afhankelijk van kleinschalige rommelige erven met liefst wat schuurtjes en fruitbomen omdat hier voldoende voedsel en broedgelegenheid is. Met nestkasten bieden we wel alternatieve broedgelegenheid aan maar als naast de broedplekken het biotoop eromheen verdwijnt schiet deze vogel daar op den duur ook erg weinig mee op.



Het gebied waar ik me deze maanden heb opgehouden vormde niet al te lang terug een buurtschap van boerderijen waar je het platteland echt kon voelen en ruiken. Nu staan er nog slechts enkele boerderijen tussen glimmende bmw’s, lange opritten en patserige villa’s op hun sloop te wachten en is het dialect in het buurtschap omgeslagen naar vooral een rollende r. Het geluid van roepende kieviten en grutto’s heeft plaats gemaakt voor het lawaai van bladblazers.
Veroordeel ik dat? Ja, ik ben bang van wel maar zou het ook niet beter zijn als we een beetje van het Twentse erfgoed behouden en een tussenweg zoeken? Niet alleen voor ons zelf maar ook voor vogels als deze steenuilen.
Tot zover mijn frustratie die elke keer in mij opkomt als ik door mijn lens kijk en dit soort taferelen mag bekijken. Gelukkig hebben we de foto’s nog.















De hele steenuilenserie is op mijn website, www.hanbouwmeester.nl te bekijken.